Het 40-jarig huwelijk van mijn ouders

Het volgende stuk heb ik geschreven ter gelegenheid van het 40 jarig huwelijksfeest van mijn ouders op 10 maart 1995

De tijd gaat snel, gebruikt hem wel........

dat schoot door me heen toen ik achter de computer ging zitten om een stukje te schrijven voor jullie 40-jarig huwelijks­feest.

Ik kan het bijna niet geloven dat het al 5 jaar is geleden dat ik impulsief begon te schrijven voor jullie 35-jarig huwe­lijksfeest. Soms als ik dat verhaal nog eens doorlees denk ik terug aan die dag in de benedenzaal van het kantoor waar pa werkt. Ik vond het best moeilijk om te vertellen hoe ik mijn jeugd en jullie opvoeding had ervaren en op welke manier ik daar op terugkeek. Achteraf denk ik dat het goed is geweest om dat toen toch te hebben gedaan, omdat je nooit weet of je ooit nog de kans krijgt te vertellen wat je van iets of iemand vindt of vond. Het leven is maar zo kort als je een mensenle­ven afzet tegen de eeuwigheid, de tijd gaat zo snel....

Één van de minder goede eigenschappen van een “Woudenberg” is dat ze geen praters zijn, problemen stop je weg, emoties worden niet vrijelijk getoond, je zegt (meestal) niet wat je werkelijk vind of wilt, kortom binnenvetters. Nou is het in het gezin vaker zo dat we het hebben over “Woudenbergs zijn” en dan hebben we het over eerder genoemde kenmerken. Maar wij, jullie kinderen, zijn natuurlijk qua naam wel “Woudenbergs”, maar we zijn voortgekomen uit een Woudenberg en een Van Rem­merden, dus ligt het meer voor de hand dat we een mix zijn van kenmerken van beide families. Ik denk dat, dat ook het geval is, dat is in elk geval voor mij zo. Wat is dan die mix van kenmerken? Volgens mij aan de ene kant het binnenvetten van de Woudenbergs en tegelijkertijd het emotione­le/extroverte van de Van Remmerdens. Dat, dat in tegenspraak is weet ik, maar het maakt enigszins duidelijk hoe dubbel het in elkaar zit. Als ik mezelf zou moeten beschrijven kan dat kort: hoge pieken, diepe dalen, daarmee bedoel ik dat ik soms het kordate van ma heb, geen probleem, actie en soms de beren op de weg zie van pa.

Het zou soms makkelijker zijn als ik tegelijkertijd met die beren het kordate zou hebben, maar je kunt niet alles hebben.

Ik denk dat het, het bewijs is dat ik jullie kind ben met van allebei kenmerken, niet altijd gemakkelijk te herken­nen, maar toch. Over uiterlijke kenmerken zal ik maar zwijgen, nou heel kort dan een Woudenberg-neus en een van Remmerden-lipje.

Uiteindelijk zijn nu alle 5 jullie kinderen min of meer uitge­vlogen en kunnen jullie terugkijken op een tot nu toe welbe­steed leven, waarin het niet altijd makkelijk was. 5 jaar geleden heb ik al gezegd dat ik een heleboel dingen uit het verleden beter kon begrijpen, omdat wij nu zelf kinderen hebben, dat is nog steeds zo, maar ik ga steeds meer begrij­pen waarom dingen gingen zoals ze zijn gegaan. Nu spreek ik vanuit betere omstandigheden dan jullie ooit, toen jullie kinderen klein waren,  hebben gehad, met alle  ­luxe en mogelijkheden van deze tijd. Eind vorig jaar zag ik op t.v. een programma over Neder­land na de tweede wereldoorlog. Daarin zaten een heleboel opnamen die toonden hoe het dage­lijks leven er in de jaren ‘50 uitzag en in gedachten hoorde ik jullie vertellen over vroe­ger, toen er geen wasmachines en -drogers waren, geen Pampers enz. enz. Met nog meer respect dan 5 jaar geleden denk ik dan hoe hebben ze het in ‘s hemels­naam allemaal toch altijd voor elkaar gekre­gen....Wij, jullie kinderen, hebben door jullie in­span­ningen de kans gekregen te worden wat we nu zijn en ik denk dat ik namens alle 5 spreek als ik zeg dat we daar dank­baar voor zijn.

Ik ben blij dat juist jullie generatie op een heleboel gebie­den toch nog de vruchten mag plukken van alle moge­lijkheden en ontwikkelingen van deze tijd, waardoor -welis­waar soms pas laat- ook jullie leven op materieel gebied een stuk aangenamer en gemakkelijker kon worden, niet altijd eenvoudiger, dan denk ik bijvoorbeeld aan de bediening van de video, iets wat niet altijd vlekkeloos verloopt. Maar je bent nooit te oud om te leren. 

De afgelopen 5 jaar zijn omgevlogen, er is weer veel gebeurd we zijn weer 5 jaar ouder en hopelijk ook wijzer geworden. Naast alle goede- waren er ook de nodige minder leuke en ver­drietige momenten, maar het is- om met Frank Boeyen te spre­ken- niet goed om terug te kijken, het doet de dingen mooier lijken.

Maar goed jullie hebben het dus al 40 jaar met elkaar uitge­hou­den door dik en dun en lief en leed. Nog een korte tijd en dan mag pa lekker iedere dag thuisblijven en genieten van een welverdiend pensioen na ruim 50 jaar werken. Wie kan er tegen­woordig nog zeggen: ik heb 50 jaar gewerkt ?

Ik hoop dat jullie zullen genieten van het samenzijn en er echt iets van gaan maken, weet dan dat één gevulde dag meer is dan vele lege jaren. Het is jullie van harte gegund en bedenk wel: de tijd gaat snel, ge­bruikt hem wel.

Tenslotte wens ik jullie toe dat jullie dagen rijk gevuld mogen zijn.

 

40 yrs marriage anniversary from my parents 

The next piece I have written on the occasion of the 40th wedding anniversary of my parents on 10 March 1995 ‘time goes fast, use it well’........ that thought came up to me when I sat down at the computer to write a piece for your 40-year marriage anniversary.

I can hardly believe it's been 5 years since I impulsively started writing for your 35-year-anniversary. Sometimes when I am reading that story again I think back to that day in the lower Hall of the Office where dad worked. I found it quite difficult to tell how I had experienced my youth and your education and how I looked back. In retrospect I think it has been good to have done it, that  because you never know if you ever get the chance to tell or say something to someone what you thought and experienced

 Life is only as short if you compare it to  eternity, time goes so fast ....

One of the less good properties of a "Woudenberg" is that theyare not talker, problems you push away, emotions are not freely shown, you (mostly) do not say what you really want or think, in short, quiet brooding type. Well it's in the family more often so that we are talking about "Woudenbergs" and then we are talking about previously mentioned characteristics. But we, your children are, of course, in terms of name called "Woudenbergs", but we have emerged from a Woudenberg and one of Van Remmerden (moms side), so its obvious that we have a mix of characteristics of both families. I think, that is the case, that is in any case the case for me. Then what is that mix of characteristics? According to me, on the one hand, the thinker who doesnt speak out of the Woudenbergs and at the same time, the emotional outcome from the van Remmerdens's extrovert side. That  its in contradiction I know, but it makes somewhat clear how double it works. If I should describe myself i can say that short: high peaks, deep valleys, by that I mean that sometimes I have the firm's ma, no problem, action and sometimes the bears on the road view from dad. 

It would sometimes be easier if I would have at the same time  the firm with that bears side, but you can't have it all.

I think its the evidence that I'm your child of both features, not always easy to recognize , but still. About external features… I will stop about it, well in short then:

 a Woudenbergs-nose and a Van Remmerden upper lip.

Eventually all 5 your children more or less flew out from the nest and you can look back on a so far well-being spend life, in which it was not always easy. 5 years ago  I mentioned that I have a lot of things from the past I could understand better now, because we now have our own children, that's still true, but I'm going to negotiate increasingly why things went as they have gone. Now I speak from better conditions than you guys ever have had, when you kids were little, with all the  luxury and possibilities of this time. Late last year I saw a program on TV about Holland after World War II. In it sat a lot of shots that showed how the dayly life was in the 50 's and in mind I heard tell you about it when there were no washing machines and dryers, no Pampers etc. etc. With even more respect than 5 years ago I think then how in heavensname did they manage all that?

We, your children, have more and better opportunities thanks to all your effords and can be what and who we are today and I think I speak for all 5 when I say that we are very much thankful for his.

I am glad that your generation on a lot of areas still can experience the benefits from all the developments of this time, making sometimes your lives to be a little easier and comfortable. Well not always easier/smore simple, then I think for example of the operation of the video equipement, something thats not always running smoothly. But you are never too old to learn. 
The past 5 years have flown by, there is again a lot that did happen we are 5 years older and hopefully wiser. In addition to all the good-there were a lot less fun and sad moments, but to speak with Frank Boeijen: its not good to look back, it does the things seem nicer. 
But well you are talking with each other for the past 40 years carried out  through thick and thin and joys and sorrows. Yet a little while and then dad can stay at home every day and enjoy a good well-deserved retirement after more than 50 years of work. Who can still say nowadays: I have worked 50 years?
I hope that you will enjoy being together and really make something of it, know that one filled day is more than forty blank years. It is your begrudge and note: the time is quick, use it well !. 
Finally, I wish you that your days may be richly filled.