Aan de andere kant van het hek.

Het is maar net aan welke kant je bent……

Als kind mocht ik graag op straat voetballen met mijn vriendjes. Niet dat ik een getalenteerde speler was, maar ik had er wel veel plezier in om te doen alsof. We spendeerden hele middagen en avonden op straat om met elkaar partijtjes te voetballen. Bijna onvermijdelijk dat de bal soms –in de hitte van het spel- op plaatsen terecht kwam waar hij niet hoorde, een slootje, onder een auto, op een schuur dak. Maar ook regelmatig in een tuin en dat kon wel eens tot problemen leiden. De ene buurman was makkelijk en gooide de bal terug, maar er waren ook buurmannen die de bal dan een dag vasthielden. Het ergst waren zij die de bal niet alleen hielden, maar deze ook in stukken sneden. Wij hadden hier geen enkel begrip voor en vonden dat zo gemeen.

Ik ben nu 52 en van voetballen komt het niet meer. Ik werk 36 uur per week, we hebben een gezin groot gebracht en genieten van onze vrije tijd. Daarnaast ontbreekt het me aan de benodigde conditie, maar dat terzijde. We hebben een huis met een tuin en onze tuin grenst aan een grasveldje. Een prima plek voor de buurtkinderen om te spelen en vooral te voetballen. Je kunt horen dat ze veel plezier met elkaar hebben en er wordt menig partijtje gespeeld. Onvermijdelijk komt de bal soms op plaatsen terechtkomt waar hij niet hoort. En dan vooral niet in MIJN tuin! Kunnen ze dan niet wat voorzichtiger zijn, rustiger schieten en opletten? Hebben ze dan geen enkel respect voor mijn bloemen en struiken?

Dat zijn vast ook de gedachten geweest van ‘mijn buurmannen’ in een ver verleden. Nu begrijp ik hen wel, maar ben nooit de boze buurman geworden die een bal zal houden of stuk snijden. Ik zal de bal altijd weer netjes teruggeven, omdat ik ook de kant van de voetballertjes goed begrijp.

Ik ben nu aan de andere kant van het hek………

On the other side of the fence.

It just depends on which side you are......

When I was a child, I liked to play football with my friends on the street. Not that I was a talented player, but I had a lot of fun pretending I was. We would spend afternoons and evenings on the street to play football almost every day. It was inevitably that the ball sometimes – in the heat of the game-ended up in places where it should not be like a ditch, under a car, or on a barn roof. But also regularly in a garden and that could sometimes cause problems. Some neighbors were easy and threw the ball back, but there were also neighboring men who held the ball for more than a day. The worse were those who would not only hold the ball, but would also cut it into pieces. We had no understanding for the reasons someone to do this and found it really mean.

I am now 52, I work 36 hours a week, we have brought (?) up a family and we enjoy our free time. I do not play football any more.  We have a House with a garden and our garden adjacent to a grassy field. A great place for the neighborhood kids to play and especially to play football. You can hear   they have fun and there are many games played every day. Inevitably, in the heat of the game the ball sometimes ends up in places where it should not be. Especially not in my garden! Can they not be more careful, calmer shoot and pay attention? Have they no respect for my flowers and shrubs?

These are also the thoughts of ' my neighbor men ' in a distant past. Now I understand them, but I have never become the evil neighbor that will keep a ball or piece cut.

I always return the ball back neatly, because I understand the side of the football games.

I am now on the other side of the fence........

I am now on the other side of the fence.........