Vertragen, rustig aan...

 

Toen ik nog op school zat in 1973,  vertelde de heer Zwaan mijn leraar ons een verhaal. Hij legde  het plezier uit dat hij had als hij op zijn fiets reed. En wat ik me het meest herinner was wat hij zei over het verschil tussen het rijden op een fiets en in een auto. Hij legde uit dat wanneer je in een auto rijdt, alles wat je ziet een grote gele vlek lijkt. Maar als je dezelfde plek passeert op je fiets, dan zie je een erg mooi veld met narcissen. Altijd herinnerde ik me dat verhaal, maar het dook opnieuw op toen ik begon met fotograferen.


Ik leef in een gekke, drukke en snelle wereld, de meeste mensen zijn gehaast om ‘ergens’ te komen en velen kijken chagrijnig. Op de wegen is het een chaos en ik zie mensen de meest bizarre dingen doen om maar 3 minuten tijd te winnen. Het kan ze niet schelen dat ze andere mensen op de weg ergeren en schofferen.

Op een dag ging ik op pad voor een wandeling om foto's te nemen zoals  ik vaker deed. Ik liep door het bos en zocht wanhopig naar iets aardigs om een foto van nemen. Ik zag niets interessant en liep steeds sneller en sneller. Natuurlijk was het resultaat dat ik eigenlijk heb niet gemerkt waar ik was en wat er wel te zien was en zekere de moeite waard om een foto van nemen. Toen stopte ik, stond letterlijk ten minste 5 minuten stil en toen gebeurde er iets fantastisch. Eerst merkte ik dat ik vrij snel ademde en bemerkte ook de vele gedachten bij mij opkwamen. Na een minuut hoorde ik de eerste vogel fluiten, daarna hoorde ik de wind door de boomtoppen ruisen. Ik zag de kleine insecten om me heen lopen, zag bladeren vallen en bovenal merkte ik dat mijn adem vertraagde en ik volledig ontspannen was. Ik weet niet meer of ik een foto heb gemaakt, maar wel dat de ervaring onbetaalbaar voor mij was.


Ik was ook een van die bestuurders die gehaast was om op het werk te komen en nog meer gehaast om weer thuis te komen. Heel geconcentreerd rijdend om niet in een ongeluk te geraken, maar wel gespannen en zelfs een beetje gestress. Ik rijdt nog steeds graag  snel, geen twijfel, maar ik heb ook geleerd te vertragen. Ik neem zelfs regelmatig de binnendoor wegen om de wonderen van de natuur te zien. En het was toen dat ik me het verhaal mijn oude leraar herinnerde wat hij me zoveel jaren geleden vertelde. 

Op die leeftijd, ik was misschien 13-14 jaar oud ik, besteedde ik niet veel aandacht aan het verhaal. Ik luisterde enkel beleefd naar de oude man die hardop zat na te denken over hoe hij dingen ervaren had. Ik zat al te denken over de voetbalwedstrijd die na schooltijd zou plaatsvinden.


Het leven heeft  me meerdere keren laten vertragen. Soms was de oorzaak  een fysieke kwestie als een nagel die in mijn teen groeide. Maar ook  de burnout die ik in 1997 had, en last but not least, toen mijn zoon erg ziek was  en bijna stierf.


Vertragen in deze haastige wereld, haast heeft over het algemeen niet zoveel zin. Neem de tijd om maximaal te genieten van het moment en denk niet reeds na over wat je straks zult doen. Gericht zijn op het moment is een manier om te vertragen, te genieten van wat je doet en betere resultaten te krijgen.

Als een amateur fotograaf begin ik te leren vaker te vertragen. Ik was gehaast om iets te vinden om een foto van te nemen. Gehaast om de foto te nemen, gehaast om het resultaat te tonen aan om het even wie, enzovoort. Ik nam ook nooit de tijd om  de camera-instellingen te verkennen. De afgelopen week had ik vakantie en maakte een dagelijkse wandeling door de velden met mijn camera als mijn metgezel. Ik was alleen, wandelen, rondkijken, stoppen om te kijken, dichterbij te gaan, dan de camera te pakken en de tijd nemen om te kijken, heel voorzichtig,  voordat ik afdruk om de foto te nemen. Ik ben blij met het resultaat van de meeste foto's en de enige veranderingen waren: Ik was ontspannen, niet gehaast, gericht op wat ik deed en leerde wat instellingen van de camera.

Niet dat ik nu een professional ben, maar ik zie een duidelijk verschil tussen de foto’s die ik enkele jaren geleden heb genomen, en degene die ik meer recent maakte. De uitdaging nu is... mijn vaardigheden te blijven verbeteren en nog meer te genieten van de wandelingen en het nemen van  foto's. De wereld gezien door een camera is vele malen mooier en toch is het  dezelfde wereld als waarin wij allen leven . Wanneer u gehaast doorgaat, zult u niet de magie zien die ik zie...


Vertragen is het devies... 

 

Slow down…..

 

When I was in school back in 1973, my teacher, Mr Zwaan told us a story. He was explaining the fun he had when he was riding his bicycle.  And what I remember most was that he said about the difference between riding a bicycle and a car. He explained that when you are driving a car, all you see is a big yellow spot. But when you pass the same spot on your bicycle, you see a very lovely field of daffodils. I always remembered that story it seems, but it popped up again when I started to take pics.

I live in a crazy busy and fast world, most people are in a hurry to get somewhere and many times they look grumpy. On the roads its chaos and I see people do the most weird moves to win 3 minutes time. They dont care they annoy the other people on the road.

Ones I went for a walk to take pics as I did more often. I was walking through the forest and looking desperatly for something nice to take a pic from. I saw nothing interesting and walked faster and faster.  Ofcourse the result was I actually didnt notice where I was and what was there to be seen and worth to take a pic from. Then I stopped, stood litterly still for at least 5 minutes and then something amazing happend. First I noticed I was breathing pretty fast and many many thoughts crossed my mind. After one minute I heard the first bird, then heard the wind going through the treetops. I saw small insects walking around me, saw leafes falling down and most of all noticed my breath did slow down and I fully relaxed. I do not remember if I took a pic, but the experience was priceless for me.

I also used to be one of those drivers who was in a hurry to get to work and even more in a hurry to get home again. Driving very focused to not get into a crash, but tensed and even a little stressed. I still like to drive fast, no question, but I also learned to slow down. I even take the roads through the countryside to see the miracles of nature. And that was when I remembered the story my old teacher told me so many years ago.

At that age, maybe 13-14 years old I didnt pay much attention to the story. I was just politely listening to the old man reflecting on how he experienced things. I was already thinking about the football game that would happen after school.

Life made me slow down several times. Sometimes cause of a physical issue like a nail that grew in the flesh of my toe. But also cause of the burnout I had in 1997 and last but not least when my son was very ill and nearly died.

Slow down in this hasty world, theres no use in always being in a hurry. Take the time to enjoy the moment to the fullest and do not already think about what you will do next. Being focused on the moment is a way to slow down, enjoy what you are doing and get better results.

As an amateur photographer I start to learn to slow down to. I was in a hurry to find something to take a pic from. In a hurry to take the shot, in a hurry to show the result to anybody and so on. Also I never took the time to explore the camera settings. The past week I had a vacation and made a daily walk through the fields with my camera as my companion. I was alone, walking, looking around, stopping to watch closer, then take the camera and took the time to look very careful before I did press the button to take the pic. I am happy with the result of most pics and the only changes were:

I was relaxed, not in a hurry, focused on what I did and learned some setting from the camera. Not that I am a professional now, but I see a clear difference between the pics I took some years ago and the ones I took more recently. The challenge now is… to keep improving my skills and enjoy even more the walking and taking pics. The world seen through a camera is many times beautiful and still its the same world we all live in. When you rush by, you wont see the magic I see….

Slow down please……..