Wie ben ik?
De vraag die iedereen zichzelf soms stelt. Tenminste, ik denk dat iedereen dat doet. En het is nogal een vraag om jezelf te stellen. Mensen zijn al complexe wezens vanuit zichzelf. Moeilijk te begrijpen soms en nog moeilijker om te zien wat achter hun woorden en daden schuil gaat.
Overdracht van informatie door berichten te wisselen kan ook leiden tot misverstanden. In het bijzonder als wij de andere persoon en zijn of haar non-verbale communicatie niet zien. Tegenwoordig zijn we zo gewend aan SMS, whatsapp en chat, dat zijn natuurlijk mooie uitvindingen, maar ook een bron van misverstanden in de communicatie.
Ik weet dat ik een mens ben, ik heb alle kenmerken van een menselijk wezen die wetenschappelijk bewezen zijn. Om dezelfde reden weet ik ook dat ik een mannelijk exemplaar ben . Ik leef, ik adem, ik kan waarnemen, ik heb me voortgeplant, ik eet, ga naar het toilet, groei en beweeg. Nou dat is in ieder geval iets waarvan ik denk dat ik het zeker weet. Maar het geeft alleen antwoord op de vraag 'wat' Ik ben.
'Wie' Ik ben is een diepere vraag om te beantwoorden, want het is een compilatie van alle dingen die maken wie ik ben en hoe mensen mij zien en ervaren en over mij denken. Om het nog een beetje complexer te maken, zal iedere persoon mij anders zien en ervaren, want zij kennen me in verschillende rollen en situaties.
De eerste indruk die mensen meestal van mij krijgen is hoe ik eruit zie. Ik ben een 1.88 cm lange man met grijs haar en een korte baard. Ik heb donker bruine ogen en ik draag een bril (al sinds ik op de kleuterschool was). Ik weeg 85 kg en ben niet te zwaar ten opzichte van mijn lengte. Mijn schoenmaat is 46 en ik draag graag laarzen. Mijn kleding kan best omschreven worden als casual, jeans en een geruit shirt.
Ik ben een man van 53 jaar, geboren en getogen in Nederland in een gezin met een vader, moeder en vier zussen. Had een goede jeugd, ben goed opgeleid en natuurlijk beschouw ik mezelf als 'normaal'. Ik ben33 jaar getrouwd met Carin, we hebben drie volwassen kinderen die allen hun eigen huis hebben. En we hebben 2 kleindochters.
Ik werk sinds 1980 in de gezondheidszorg in een verscheidenheid aan banen en functies. In mijn vrije tijd heb ik vele hobby's, ik hou van lezen, schrijven, schilderen, tekenen, het verkennen van mijn stamboom, beetje fitness, werken aan oude auto's, koken, reizen, lange wandelingen maken en foto's nemen.
Ik ben een stabiele en rustige persoonlijkheid, heb een sterke mening over mensen en situaties, ik ben behoorlijk koppig, ik weet een beetje over veel, ik ben positief ingesteld, ik ben vriendelijk en behulpzaam, ik hou niet van grote menigten, ik ben graag alleen zo nu en dan, ik ben vrij ongecompliceerd en direct en bovenal ben ik eerlijk en betrouwbaar en heb mijn eigen gevoel voor humor.
En misschien denk je nu dat je me kent... Nou om eerlijk te zijn, denk ik het niet. Er is het Johari venster, dat vrij eenvoudig verklaart hoe we onszelf zien en hoe anderen ons zien. Maar belangrijker het verklaart hoe we elkaar beter kunnen leren kennen.
Er zijn vier kwadranten:
- Bekend aan zichzelf en anderen
- Alleen bekend aan zichzelf (geheimen?)
- Alleen bekend aan de anderen (blinde vlek)
- Onbekend deel
dus er zijn delen van mij, die zowel ik als jij weten, delen van mij die alleen ik weet, delen van mij die alleen jij weet en zijn er delen die we allebei (nog) niet weten.
Door het veelvuldig delen van informatie over mezelf, wordt het deel dat alleen ik ken kleiner. En als je me verteld wat je in mij ziet wat ik nog niet weet, dan wordt mijn blinde vlek kleiner en leer ik mezelf een beetje beter kennen. De grootste uitdaging is het deel dat zowel jij als ik nog niet kennen.
Heb ik nu antwoord gegeven op de vraag 'wie ben ik?'... Nee, zo lang er nog onbekende delen zijn, heb ik alleen beantwoord wie ik denk dat ik ben tot nu toe. En natuurlijk zal ik nooit alles delen, wij hebben immers allemaal graag onze geheimpjes. Wat betekent dat, dat ik zelfs na 53 jaar nog steeds op zoek moet blijven naar mezelf…..
Wie ben jij?
Wie ben jij?
Who am I?
The question one asks him or herself every now and then. At least, I think everyone does that. And its quite a question to ask. Humans are already complex creatures from themselves. Hard to understand sometimes and even harder to see whats behind their words and actions. Transfering information by sending messages can also lead to misunderstandings. Especialy if we do not see the other person and his or her non verbal communication. In the modern times we are so used to internet, chat, sms, whatsapp which are great inventions ofcourse, but also these media create misunderstandings quite often.
I know I am a human, I have all the symptoms of a human creature which scientificly prooved. For the same reason I also know I am a male specy. I am alife, I breath, I can observe, I did reproduce, I eat, go to the toilet, grow and move. Well thats at least something I think I know for sure. But it just answers ‘what’ I am.
‘Who’ I am is a deeper question to answer, cause its a compilation of all the things that make me who I am and how people see and experience me. To make it a little more complex, every person will see and experience me different, cause they all know me in different roles and situations.
The first impression people usualy will get from me is how I look. I am a 1.88 cm tall guy with grey hair and a short beard. I have dark brown eyes and I wear glasses since I was in kindergarden. I weigh 85 kg and am not to fat in relation to my lenght. My shoesize is 46 and I like to wear boots. My clothing can best be described as casual, jeans and a checkered shirt.
I am a 53 year man, born and raised in Holland in a family with a father, mother and four sisters. Had a good youth, well educated and ofcourse I consider myself ‘normal’ . I am married for 33 years with Carin, we have three grown up kids who all have their own houses. And we have 2 granddaughters. I work in healthcare since 1980 in a variety of jobs.
In my free time I have many hobbies, I like to read, write,paint, draw, explore my familytree, workout, work on old cars, cook, travel, make long walks and take pics.
I am a stabile and calm personality, have a strong opinion about people and situations, I am stubborn, I know a little about a lot, I am positive, I am friendly and helpful, I do not like big crowds to much, I like to be alone every now and then, I am pretty straight forward and direct and most of al I am honest and reliable and have my own sense of humor.
And maybe now you think you know me…. Well to be honest, I dont think so. Theres the Johari window, which explains quite clear how we see ourselves and how others see us. But more important it explains how we get to know each other even better.
There are four quadarants:
- Known to self and others
- Known to self only (secrets?)
- Known to the others only (blind spot)
- Unknown part
So there are parts of me, I know and you know, parts of me only I know, parts of me only you know and there are parts we both dont know (yet). By sharing a lot about myself, the part only I know gets smaller. And if you tell me things you see in me I dont know yet, my blind spot gets smaller and I get to know myself a little better. The biggest challenge is the part both you and I do not know yet.
So did I answer the question ‘who am I?’ … Nope, as long there are unknown parts all I answered was who I think I am so far. And ofcourse I will never share everything, we all like to have our secrets. Which means, even after 53 years I still have to continue looking for myself.
Who are you?