Mijmeringen aan het strand  (fotoalbum ingevoegd helemaal onderaan de pagina)

Wat is er leuker dan mensen bekijken? In dit geval de mensen die op het strand van Zandvoort genieten van een zonnige dag. In de zomer hangt er bijna altijd een speciale sfeer aan de kust. Mensen komen over het algemeen om te ontspannen en daarnaast zijn er uiteraard de mensen die hun geld verdienen aan de kust.

In de ochtend haal ik verse broodjes en ontbijten we samen. Daarna douchen, strandoutfit aan en de straat oversteken naar het strand. We zoeken een lekker plekje om de handdoeken neer te leggen en vervolgens zelf te gaan liggen genieten van de zon. We zijn niet de enigen, want van alle kanten arriveren mensen met hetzelfde plan. En daarmee starten de observaties en gedachten stromen.

Zoveel verschillende mensen het is alsof de hele wereld langskomt en de geschiedenis zich lijkt te herhalen.

Ik dacht aan mijn grootouders, zouden zij ooit een vakantie hebben gehad? Ik kan het mijn ouders niet meer vragen en het is nooit ter sprake gekomen. Misschien weten mijn oudere zussen het, zal eens vragen. Zelf denk ik dat zij geen echte vakantie hebben gehad, simpelweg omdat er geen geld voor was. Het was in hun jonge jaren niet weggelegd voor de arbeidersklasse. De rijkere mensen gingen al wel op vakantie. Zij hadden vaker een auto ter beschikking. Ik heb dat ook gezien in een tv-programma waarin de historie van op vakantie gaan in oude beelden werd geschetst. Ook was het zo dat toen zij tussen de 20 en 40 waren (1920 -1940) de grote crisis in de jaren 30 uitbrak. En in 1940 begon de tweede wereldoorlog.

Mijn ouders zijn geboren in 1930 en hadden ook nooit veel geld te besteden. Maar uit de oude fotoboeken blijkt dat ze door de jaren heen toch wel een vorm van vakantie hebben gehad. Met name in de beginjaren van hun relatie waren dat fietsvakanties. Ook zijn er foto’s van hen in zwemkleding op een meer in een boot of staande in het water. Op latere foto’s (van de jaren 60) zie ik strandvakanties in Noordwijk en Bakkum met het gezin. In de jaren 70 gingen we als gezin steevast naar Wateren in Drenthe. Tenslotte huurden zij samen met mijn oom en tante een huisje in Giethoorn. Zij zijn in hun leven niet vaak in het buitenland geweest. Eén of twee keer naar Israël met een georganiseerde reis voor mensen met reuma waar mijn moeder aan leed. Dat moet een hele belevenis zijn geweest: voor de éérste keer vliegen. Omdat ik in 1980 uit huis ben gegaan om in Rotterdam de opleiding tot verpleegkundige te volgen heb ik aan die jaren minder scherpe herinneringen. Ik was denk ik te druk met mezelf, op mezelf wonen, leren en veel nieuwe indrukken opdoen.    

Mijn eigen vakantieherinneringen beginnen uiteraard met de vakanties samen met mijn ouders/het gezin. Van de eerste vakanties weet ik niet veel meer. Met name Bakkum heeft indrukken achtergelaten van lopen naar het strand en slapen en wakker worden in de voor Bakkum zo karakteristieke tenthuisjes. Drenthe is de vakantiebestemming met de meeste herinneringen omdat ik toen uiteraard al wat ouder was. Daarnaast zijn we er zo vaak geweest dat het een heel speciale plek is geworden.

Toen ik een overzicht maakte van mijn vakanties en weekendjes weg door de jaren heen viel me iets op. In de jaren 60 en 70 was het aantal tripjes echt gering, daarna nam het aantal in rap tempo toe. Toen de kinderen nog klein waren en ons budget beperkt bleven we altijd in Nederland en gingen een midweek weg. Later zijn we -toen we samen waren- wat meer gaan reizen, maar in vergelijking met vele anderen is dat geen indrukwekkende lijst.

En nu anno 2022 ben ik helemaal niet meer reislustig en ben het liefst gewoon thuis. En zo zat ik daar op het Zandvoortse strand te mijmeren over hoe het dan vroeger was. Ik keek lekker om me heen en bekeek de mensen op het strand, plaatste ze in gedachten in een hokje en vergeleek.

Allemaal mensen die hun eigen herinneringen aan het maken zijn. De foto’s en filmpjes die ze later terugkijken en die hen terug in de tijd kunnen brengen van wat eens was.

Er zijn oudere mensen als wij, rustig aan het lezen en nu en dan wat drinken tot zich nemend. Ze hebben het allemaal al zo vaak gedaan en gezien. Kijken vertederd naar de jonge ouders met kleine kinderen, terwijl ze wellicht denken: het is toch wel lekker rustig als je niet meer op kinderen hoeft te letten. Andere mensen op leeftijd doen alsof ze nog jong zijn en sloven zich wat uit qua kleding (string) en of sportief gedrag.

Alle leeftijdscategorieën zijn vertegenwoordigd op het strand. Het is zien en gezien worden en sommigen doen veel moeite om op te vallen. Het is ook het eeuwen oude spel der seksen. Mannen die hun buikjes moeten inhouden en semi gespierd naar de zee lopen en vrouwen die hun mooiste badkleding hebben aangetrokken. Maar uiteraard ook de mensen die geen moeite doen of kunnen doen om te imponeren en hun badkleding al jaren in bezit hebben.

De commercie is wel ruimer aanwezig tegenwoordig en er zijn vele mensen die op het strand zijn om hun boterham te verdienen. In vroeger tijden was dat beperkt tot een wagen met zure bommen. Later kwam de ijs en snackwagen en uiteraard de strandtenten waar je kunt eten en drinken. De verhuur van strandstoelen is uitgebreid met ligstoelen, parasols en windschermen. Zo’n windscherm nam je vroeger zelf mee. Gewoon een grote lap stof, waar je 3 stokken doorheen kon steken en lijnen met haringen. Die zie je niet meer of in ieder geval niet vaak. Ach we hebben over het algemeen meer te besteden en zo houden we de economie draaiend zullen we maar zeggen.

Voor sommigen is het een eerste bezoek aan het strand (iets wat ze zich later niet eens meer zullen herinneren) en voor anderen wellicht hun laatste bezoek. Vele generaties zijn wel eens op het strand geweest en zullen er over het algemeen goede herinneringen aan hebben.

En de zee ruist altijd door en komt dichterbij en trekt zich weer terug. Zo is het altijd geweest en zal het altijd zijn.

Musings at the beach

What could be more fun than people watching? In this case, the people who enjoy a sunny day on the beach of Zandvoort. In summer there is almost always a special atmosphere on the coast. People generally come to relax and there are of course the people who earn their money on the coast.

In the morning I get fresh bread rolls and we have breakfast together. Then take a shower, put on your beach outfit, and cross the street to the beach. We look for a nice spot to put the towels down and then lie down and enjoy the sun ourselves. We are not alone, as people are arriving from all sides with the same plan. And with that, the observations and thoughts start flowing.

So many different people it's like the whole world is passing by and history seems to be repeating itself.

I thought about my grandparents, would they ever have had a vacation? I can no longer ask my parents and it has never been brought up. Maybe my older sisters know, will ask. I personally don't think they had a real holiday, simply because there was no money for it. It was not for the working class in their younger days. The richer people already went on holiday. They often had a car available. I also saw that in a TV program in which the history of going on vacation was sketched in old images. It was also the case that when they were between 20 and 40 (1920 -1940) the great crisis broke out in the 1930s. And in 1940 the second world war started.

My parents were born in 1930 and never had much money to spend. But the old photo albums show that they have had some form of vacation over the years. In the early years of their relationship, these were cycling holidays. Also, there are pictures of them in swimsuits on a lake in a boat or standing in the water. On later photos (from the 1960s) I see beach holidays in Noordwijk and Bakkum with the family. In the 1970s we as a family invariably went to Wateren in Drenthe. Finally, they rented a house in Giethoorn together with my uncle and aunt. They have not often been abroad in their lives. Once or twice to Israel with an organized trip for people with rheumatism that my mother suffered from. That must have been quite an experience: flying for the first time. Because I left home in 1980 to study as a nurse in Rotterdam, I have fewer sharp memories of those years. I think I was too busy with myself, living on my own, learning and gaining a lot of new impressions.

My own holiday memories naturally start with the holidays together with my parents/family. I don't remember much about the first holidays. Bakkum left impressions of walking to the beach and sleeping and waking up in the tent houses that are so characteristic for Bakkum. Drenthe is the holiday destination with the most memories because I was of course a bit older then. In addition, we have been there so many times that it has become a very special place.

When I made an overview of my holidays and weekends away over the years, I noticed something. In the 60s and 70s the number of trips was small, after that the number increased rapidly. When the children were still small and our budget was limited, we always stayed in the Netherlands and went away for a midweek. Later, when we were together, we started traveling a bit more, but compared to many others, that is not an impressive list.

And now in 2022 I am no longer fond of travel and prefer to just stay at home. And so, I sat there on the Zandvoort beach, musing about how it used to be. I looked around and watched the people on the beach, pigeonholed them in my mind and compared.

All people who are making their own memories. The photos and videos that they look back on later and that can take them back in time to what once was.

There are older people like us, reading quietly and having a drink now and then. They've all done it and seen it so many times. Looking endearingly at the young parents with small children, while they may think it is nice and quiet when you no longer must pay attention to children. Other elderly people pretend that they are still young and go out of their way in terms of clothing (string) and/or sporting behavior.

All age categories are represented on the beach. It's about seeing and being seen, and some people go to great lengths to get noticed. It is also the age-old game of the sexes. Men who must hold in their bellies and walk semi-muscled to the sea and women who have put on their best swimwear. But of course, also the people who do not or cannot try to impress and who have had their swimwear for years.

Commerce is more widespread nowadays and there are many people who are on the beach to earn their living. In earlier times that was limited to a car with acid bombs. Later came the ice cream and snack truck and of course the beach bars where you can eat and drink. The rental of beach chairs has been expanded with sun loungers, umbrellas, and wind screens. You used to take such a windshield yourself. Just a big piece of fabric, where you could put 3 sticks through and lines with pegs. You don't see them anymore or at least not often. Well, we generally have more to spend and that's how we keep the economy going, so to speak.

For some, it's their first visit to the beach (something they won't even remember) and for others, it may be their last. Many generations have been to the beach and will generally have fond memories of it.

And the sea always rustles and comes closer and retreats again. That's how it always has been and always will be.