Vluchtelingen
mensen die op de vlucht zijn is iets dat we kunnen zien in alle tijden sinds deze planeet bestaat. Momenteel wordt de wereld op zeer grote schaal geconfronteerd met mensen die hun land verlaten als gevolg van honger en oorlog.
Elke dag wanneer je naar het nieuws kijkt, een krant open slaat, je social media checkt, of in gesprekken met andere mensen dan is er geen ontsnappen aan: het onderwerp is dat van de vluchtelingen.
In Nederland zijn we in het algemeen gewend om te leven in een multiculturele samenleving en we staan bekend als een open minded volk met tolerante inwoners. Wij staan bekend om het doneren van veel geld voor goede doeleinden, ook onze regering doet dat in ruime mate, maar de meeste inwoners zullen geld geven, als er mensen in nood zijn in deze wereld.
Het is niet makkelijk om in de schoenen van een vluchteling te stappen, als je in één van de rijke westerse landen leeft zoals Nederland is. Het is moeilijk je voor te stellen wat die mensen doormaken. Ze zijn afkomstig uit landen waar de fundamentele behoeften niet voorhanden zijn. Geen basis van veiligheid, geen huis, geen water, geen eten, geen vrede en geen perspectief voor een beter leven of een verandering van de situatie in de goede richting. Moeilijk je dit voor te stellen wanneer je dit nieuws ziet of leest in de comfortabele stoel in je warme huis, terwijl je een kopje koffie zit te drinken.
Dus het lijkt zo gemakkelijk: er is geen andere optie dan te helpen zo veel als je kunt.
In 2008 sloeg de grote crisis ook Holland toe en we zijn er nog steeds van aan het herstellen. Het effect op onze economie was- en is - vrij groot. Het maakte ook dat de algemene mening op het helpen van vluchtelingen veranderde. We hadden veel mensen in financiële problemen, oorzaak: zij verloren hun baan, grote bedrijven gingen failliet, de huizen gekocht in goede tijden kelderden in waarde. Ook het regeringsbeleid veroorzaakte een grotere kloof tussen de rijke en arme mensen. Daar bovenop werd bekend dat (een aantal) van de organisaties die geld inzamelen voor goede doeleinden dure kantoorgebouwen huren en hun directies grote sommen geld betalen.
Ik denk dat je kunt zeggen dat we in het algemeen minder tolerant werden en meer egoïstisch. Eerst onze eigen mensen die in nood zijn helpen en misschien dat er dan nog iets overblijft voor mensen die niet van hier zijn. We werden achterdochtig over de manier waarop het geld dat we inzamelen is of wordt uitgeven: Directie zakken? of ingepakt door plaatselijke dictators? Een ander aspect is dat vluchtelingen vrij gemakkelijk een huis en geld lijken te krijgen (tenminste als je de media wilt geloven) terwijl op hetzelfde moment lokale mensen al vele jaren op een wachtlijst staan en de uitkeringen verlaagd werden.
Zolang de vluchtelingen anoniem zijn kunnen we er wel mee omgaan, Wanneer je hoort of leest van ongeveer 1000 mensen op de vlucht, ok dan is dat gewoon een nummer. Het wordt moeilijker wanneer ze een naam en een gezicht krijgen. Dat is het moment dat de publieke opinie een beetje verandert. Bijvoorbeeld: we wisten allemaal over de situatie in Afrika en Syrië, honger en oorlog, daklozen en vele wezen. De media ging er heen maakte veel foto's en deed interviews, enzovoort. We hoorden en lazen het en nog steeds konden we zeggen wat 'verschrikkelijk', doneren wat geld en leven door. Toen in 1984 een groep bekende artiesten het project Band Aid starten om geld in te zamelen voor het honger probleem in Afrika, doneerden een heleboel mensen geld. Nog steeds een gemakkelijke manier om te helpen, we hoefden onze handen niet vuil te maken, bovendien bleven de mensen vooral in hun eigen land.
De echte problemen begon toen mensen hun land begonnen te verlaten en naar andere landen (zoals Nederland) kwamen. Ze hadden een huis, voedsel, een baan, enzovoort nodig.
Natuurlijk werden we al eerder en langer geconfronteerd met vluchtelingen en immigranten en er is altijd sprake geweest van haat jegens hen. Zoals in de 60’er en 70’er jaren toen veel Turkse en Marokkaanse mannen als gastarbeider naar Nederland kwamen om geld te verdienen voor hun families thuis. Verschil was dat er toen nog geen sociale media waren en het nieuws kwam maar langzaam rond. Dus het waren meestal incidenten en niet het nieuws van de dag. Langzaam aan veranderde de opinie over vluchtelingen en buitenlanders verder en kreeg een meer georganiseerd karakter en kreeg zelfs een politieke stem door mensen als Hans Janmaat (80) en later Pim Fortuyn (totdat hij werd gedood in 2002) en nu hebben we Geert Wilders. Mensen zeggen dat hij hun politieke verklaringen vertegenwoordigt en uitspreekt wat veel mensen denken, maar niet hardop durven te zeggen.
Iedereen heeft een mening en persoonlijk vind ik het moeilijk om te komen tot een echte mening en om te beslissen wat te doen. Ik ben besmet door de media en ook verwend door het leven in een nog steeds rijk land. Ik kan me verschuilen achter de algemene verklaringen en adviezen. Zolang het allemaal ver weg is kan ik gewoon de tv uitschakelen en in het beste geval wat geld doneren (maar ik merk zelfs dat ik dat minder en minder doe, want ik ben sceptisch over de manier waarop het geld wordt besteed en zie het als een druppel op een gloeiende plaat). De problemen in deze wereld zijn te groot en te veel in aantal voor mij om het te begrijpen en aan alles aandacht te besteden. Dat is het effect van de media en de overlading aan nieuws waarvan ze zeggen dat het de waarheid is. Ik geloof dat er altijd veel problemen in deze wereld zijn geweest en altijd zullen zijn.
Ik heb een goed leven, altijd hard gewerkt al 35 jaar, heb een gezin opgevoed, ben een opa en ben nu op mijn weg naar pensioen. Ik heb mijn eigen problemen en zorgen in de eerste plaats om zorg voor te dragen. En nu en dan voel ik me schuldig ik doe te weinig om de grote problemen in deze wereld op te lossen. Aan de andere kant maak ik geen grotere puinhoop van in de wereld, betaal mijn belasting, ben een goede burger en in mijn werk help ik echt veel mensen. Ik ben niet zeker wat het doel van het leven is, maar ik geniet van mijn leven zo veel als ik kan.
Ik realiseer me dat wat hier vandaag is er morgen of zelfs vanavond niet meer kan zijn. Maar wat als het werkelijk gebeurt en ik mijn huis verlies, mijn familie... en ik ben in het midden van een oorlog? Wat zal ik doen...waar zal ik gaan... en vooral... wie zal er zijn om me helpen als ik in nood ben?
Refugees
People who are on the run is something that has been seen in all the times since this planet excists. Momentary the world is facing people leaving their countries on a very large scale due to hunger and war.
Every day when you watch the news , open a newspaper, check your social media or in talks with other people theres no escape: THE topics is all those refugees.
In Holland in general we are used to live in a multicultural society and we are known for being an open minded nation with tolerant citizins. Also we are known for donating much money for good purposes, our government does, but also most individuals will give money when there are people in need in this world.
Its not easy to step in the shoes of a refugee, when you live in a rich western country like Holland. It’s hard to imagine what those people go through. They come from countries where the basic needs are not available. No basic safety, no house, no water, no food, no peace and no perspective for a better life or a change of the situation in the right direction. Hard to imagine when you see or read this in the comfortable chair in your warm house, while drinking a coffee.
So it seems so easy: there is no other option than to help as much as you can.
In 2008 the big crisis also hit Holland and we are still recovering from it. The effect on our economy was –and is- quite big. It also made the general opinion on helping refugees change. We had many people in financial problems cause they lost their jobs, big companies went bankrupt, the houses bought in the good times went down in value. Also the govenrment policy created a bigger gap between the wealthy and poor people. On top it got known that (some of) the organizations who raise money for good purposes rent expensive buildings and pay their CEO’s big amounts of money.
I think you can say in general we became less tolerant and more selfish. First help our own people who are in need and maybe then theres something left for people who are not from here. We got suspicious about the way the money we raise is spend: CEO pocket ? or taken by local dictators? Another aspect is that refugees get a house and money quite easy (at least if you want to believe the media) while at the same time local people are on a waiting list for many years.
As long the refugees are anynomous we can deal with it, when you hear or read about 1000 people who are on the run, ok then its just a number. It gets harder when they get a name and a face. Thats the moment the public opinion changes a bit. For instance: we all knew about the situation in Africa and Syria, hunger and war, homeless people and many orphins.The media went there and made many pics, did interviews and so on. We heard and read it and still all we could say was ‘terrible’ donate some money and live on. When in 1984 a group of well know artists did the project Band Aid to raise money fort he hunger problem in Africa this made people donate a lot of money. Still an easy way to help, we have money and do not have to make our hands dirty, plus the people did stay in their own country.
The real problems started when people started to leave their countries and came to other countries (like Holland). They needed a house, food, a job and so on.
Ofcourse we were facing refugees and immigrants for a long time already and there has always been hate towards them. Like in the 60’s and 70’s when many Turkish and Maroccan male came to Holland to make money for their families at home. Difference was that there was no social media and the news just came around slow. So it were mostly incidents and not THE news of the day. Slowely the opinion against refugees and foreigners changed further and got more organized and got even a political voice by people like Hans Janmaat (80’s) and later Pim Fortuyn (until he got killed in 2002) and now we have Geert Wilders. People say that their political statements represents and expresses what many people think, but do not dare to say out loud.
Everybody has an opinion and personaly I find it difficult to come to a real opinion and to decide what to do. I am infected by the media and also spoiled by living in a still rich country. I can hide behind the general statements and opinions. As long its all far away I can just turn off the tv and in the best case donate some money (but I even notice I do that less and less, cause I am sceptic about the way the money is spent and see it as a drop in the big ocean). The problems in this world are too big and to many for me to understand them and to pay attention to all of them. Thats the effect of the media and the overload of news and what they pretend to be the truth. I do believe that there always have been many problems in this world and there always will be.
I have a good life, work hard for 35 years now, raised a family, am a grandfather now and am on my way to retirement. I have my own troubles and worries in the first place to take care of. And now and then I feel guilty I do too little to solve the big issues in this world. On the other hand I do not create more mess to the world, pay my taxes, am a good citizen and in my job I do really help many people. I am not sure what the goal of life is, but I do enjoy my life as much as I can.
I do realises whats here today can be gone tomorrow or even tonight. But what i fit really happens and I lose my house, my family…and I am in the middle of a war? What will I do….where will I go….and most of all….who will be there to help me if I am in need??