Wanneer de wereld me teveel wordt...

 

Soms heb ik het gevoel  dat de wereld teveel voor me wordt. Het kan op elk moment gebeuren, zittend in een warm bad of wanneer ik tv kijk, zelfs tijdens het wandelen in het bos. Wat gebeurt er dan? Niets speciaals eigenlijk, het is gewoon een feit dat mijn gedachten heel snel gaan en ik niet kan voorkomen dat ik me een beetje klein en down voel.

 

Deze wereld is complex en snel, nieuws komt 24 / 7 in hoge snelheid op ons af. Nieuws van over de hele wereld. We weten dingen zo snel tegenwoordig, waarvan wij 50 jaar geleden na een half jaar  niet eens zouden weten. Vaak een  vloed aan informatie en meestal voegt het niets aan onze levens toe, noch kunnen we er iets mee doen.

Stel je voor dat de complexiteit van je eigen gedachten aanwezig is in elk menselijk wezen op deze planeet. Wanneer ik mezelf zie als het centrum van mijn wereld en ik neem aan dat iedereen  dezelfde ervaring heeft, alle mensen hebben hun doelen en gedachten, hun strategieën om door de dag en het leven te komen. Als ik denk over een wereld 24/7 ronddraaiend, nooit een moment van rust. Altijd is er iets gaande en wanneer je met je ogen knippert is er al weer iets nieuws gebeurd. Ongelooflijk.

Ik ben niet een persoon die graag in menigten verblijft, ik ben meer een eenling, genieten op mijn eigen manier. Ik probeer te vermijden om te veel informatie van en over de wereld te ontvangen. Leven als vele jaren geleden, toen het nieuws zich nog veel trager verspreidde. Maar... Ik heb een mobiele telefoon, televisie en een computer, dus de wereld is altijd wel in de buurt. Natuurlijk heb ik een keuze de verbinding te verbreken en de tv uit te zetten, maar ik ben genoeg mens om toch nieuwsgierig te zijn.

Soms kan ik echt geïrriteerd zijn over dingen die gebeuren, of de manier waarop mensen handelen. Het is allemaal negatieve energie en de meeste tijd een verspilling van energie... Ik moet accepteren dat veel dingen niet kan controleren. Me realiseren dat de wereld toch wel blijft draaien. In vergelijking tot de eeuwigheid is mijn leven  – zoals het lied zegt - 'dust in the wind'. Maar het is aan  mij om  'mijn dust' opmerkelijk te maken , om er sporen van achter te laten op welke manier ook.

60% van de wereldbevolking leeft in slechte omstandigheden. Oorlogen, gebrek aan huizen, voedsel, enzovoort. En dan aan de andere kant de rijke mensen die vrezen voor hun rimpels en wat te dragen.. .of welke auto te gebruiken. En niet te vergeten alle acties om de ezel, tijgers, bossen en wat meer te redden, het is teveel. Leven en de wereld is niet eerlijk.

Dus ik kan de wereld niet veranderen, mensen niet veranderen... maar ik kan mijn houding ten opzichte van de wereld en de mensen veranderen. Ontdekken wat maakt dat ik een goed gevoel  heb en gelukkig ben. Ik kan de problemen van de wereld niet oplossen, noch ze begrijpen.  Alles wat ik kan doen is iets te maken van mijn eigen leven zodat het de moeite waard is, de dingen doen die belangrijk zijn voor mij. Natuurlijk zonder anderen lastig te vallen of te kwetsen. En wanneer ik me goed voel, kan ik zo veel mogelijk mensen helpen...

Voor mij is het nutteloos om te proberen de wereld te begrijpen. Het is groter dan -en te groot voor- mij.

Gewoon maar genieten van het leven en zoveel als mogelijk goede dagen toevoegen.

En dan is het weer Kerstmis, mensen kijken uit naar de viering en mooie tijd met hun geliefden Haasten zich naar huis en rennen door de winkels om vooral maar niet naast het beste stuk vlees te grijpen of al het andere wat bij Kerst schijnt te horen.

Het is echt de tijd van het jaar dat de wereld te groot voor me wordt. De tijd waarin ik me nog meer bewust ben van alle mensen in slechte omstandigheden. Zonder huis, eten, kleding, geliefden. En het maakt me behoorlijk triest. Dus, ja soms wordt de wereld te groot voor me….

Gelukkig Kerstfeest voor iedereen en vergeet alsjeblieft niet dat er zoveel minder gezegende mensen op deze aarde zijn…..ver weg, maar ook heel dichtbij..….

 

When the world becomes too much…..

Sometimes I have the feeling the world is becoming too much for me. It can happen at any moment actually, while sitting in a hot bath or when I watch tv, while walking in the forest even. What is happening then? Nothing special is happening, its just a fact my thoughts go really fast and I can not avoid to feel a little small and down then.

This world is complex and fast, news comes our way 24-7 in high speed. News from all over the world. We know things so fast now, which we didn’t know in 6 months like 50 years ago. Its a continues flood of information and many times it doesn’t add anything to our lifes, nor can we do something with it.

Imagine that the complexity of your own thoughts world is present in every human being on this planet. When I see myself as the center of my world and I imagine that everybody has this same experience, all the people have their goals and thoughts, their strategies to make it through the day and life. When I think about a world spinning around 24-7, never a moment of rest. Always something going on and when you blink your eyes something new already happend. Incredible.

I am not a person who likes to be in crowds, I am more a loner, enjoying to be on my own. I try to avoid to receive too much information about the world. Living like many years ago when the news spread much slower. But….. I have tv, a cellphone and a computer, so the world is always near. Ofcourse I have a choise to disconnect, but I am enough human to be curious too.

Sometimes I can get really annoyed about things happening, or the way people act. Its a negative energy and most of the times a waste…. I have to accept many things are not in my control. Realizing that the world keeps spinning anyway. Compared to eternity my life is –like the song says-  ‘dust in the wind’. But its up to me to make ‘my dust’  remarkable, to make it leave traces in whatever way.

60% of the world population lives in bad conditions. Wars, lack of houses, food and so on. And then on the other side the rich people who worry about their wrinckles and what to wear …or which car to use. And not to forget all the actions to save donkey’s, tigers, forests and whatever more, its too much. Life and the world are not fair.

So I cant change the world, cant change people….. but I can change my attitude towards the world and the people. Explore what makes me feel good and happy. I can not solve, nor understand  the worlds problems, all I can do is make my own life worth living, do the things that matter to me. Ofcourse without bothering or hurting other people. And when I feel good, I can help people as much as possible…..

For me its useless to try to understand ‘the world’. Its bigger than, and too big for me. Just enjoy life and add good days as much as we can.

And then its Christmas again…. People looking forward to have a wonderful time with their beloved ones. Rushing home and running through the shops, to not be to late to get the best pieces of meat and whatever seems to matter at Christmas.

Thats the time of year…the world becomes too big for me most. The time I am so  aware of all the people in bad conditions, without a house…food… clothes …beloved ones… peace…. And it makes me quite sad. So yes sometimes the world becomes too much for me…..

Merry Christmas to all, please don’t forget the less blessed people….far away, but also quite near many times